Haunted Knights in Spandex: Self and Othering in the Superhero Mythos

Pramod K. NAYAR*

*Department of English, University of Hyderabad, India, pramodknayar@gmail.com

Akdeniz İnsani Bilimler Dergisi / Mediterranean Journal of Humanities / Cilt: I / Sayı: 2 / sf. 171-183
Telif Hakkı © Akdeniz İnsani Bilimler Dergisi.

Abstract:This essay looks at the dynamics of self and the Other in superhero comics. The self-other dynamic in superhero mythos is an instance of the uncanny, which includes themes of doubling, ghostliness and a haunting that is the tension between the familiar and the unfamiliar, or the unfamiliar that partakes of the familiar. Superheroes are instances where the uncanny asserts itself between the self-other dichotomy. Second, I suggest, filiation (to do with the family and therefore the “home”) folds into affiliation, where affiliations build on, substitute for and supplant the familial. Third, the self of the superhero lies not in a sense of the self but in selflessness. I argue that it is the altruistic self that separates the superhero from the Other, the passive, spectator human. Fourth, I propose that superheroes present a certain utopian promise. I align the superhero with the posthuman (the technologically advanced humans of cybercultures), as signifying human perfectibility.

Keywords: Superheroes, comics, uncanny, transhumanism

Özet: Bu makalede süper kahraman çizgi romanlarında kendi ve öteki kavramlarının ilişkisini çalışmakta-dır. Süper kahraman söylencesindeki kendi ve öteki ilişkisi özellikle esrarengiz olanın bir görünümüdür ve bu görünüm çoğaltma, hayalet basması gibi bilindik ve bilinmedik arasındaki tansiyonun sonucudur. Çoğu kez, bu durum bilinmedik olanın bilinenin yerini almasıyla görünür. Süper kahramanlar esrarengiz olanın kendi ve öteki arasındaki zıtlıkta yer edinir. İkinci olarak, aile ve yuvayla ilgili olanın ait olmamaya döndüğünü ve ait olmama durumunun da aile ve yuvayla ilgili olanın yerini aldığını iddia ediyorum. Üçüncü olarak, süper kahramanın kendiliği aslında kendiliğinde değil kendisizliğinde yatmaktadır ki, düşüncem süper kahramanı edilgen ve izleyici olan ötekinden ayıran şey onun özgeciliğidir. Dördüncü olarak da önerim süper kahramanın belirli bir ütopik söz vermişlik sahibi olduğudur ki; bu da onun insan-sonrası denilebilecek siber-kültürel bir aşkın insan olması ve bu yönüyle insan mükemmelliğini temsil ettiğidir.

Anahtar Sözcükler: Süper kahraman, çizgi roman, esrarengiz, trans-insanlık