The Interface between Critical Thinking Strategies and Moral Development

Feryal ÇUBUKÇU*

*Doç. Dr., Dokuz Eylül Üniversitesi, Uğur Mumcu sk., no. 5, Buca, İzmir, fcubukcu@deu.edu.tr

Akdeniz İnsani Bilimler Dergisi / Mediterranean Journal of Humanities / Cilt: I / Sayı: 2 / sf. 73-85
Telif Hakkı © Akdeniz İnsani Bilimler Dergisi.

Abstract: Fables can be excellent windows into the worlds of animals and human beings for children. Moreover, they are fun to read, discuss, envisage and personalize via storytelling. There have been many fable theorists who have reflected on the definition of fable and its different functions. John Locke recommended fables to teach language at a time when social concern was growing, particularly in education. In the same way, the fabulist La Fontaine also alluded to the instructive aspect or value of fables. Fables are kinds of instruction disguised under the allegory of an action with the purpose of moral teaching. One of the best known theories of moral development is associated with Lawrence Kohlberg (1971), and it suggests how art might lead to moral development. L. Kohlberg claims that there is empirical evidence which shows that there are universal ontogenetic trends towards the development of morality. He explicitly rejects views that moral development is the result of either teaching or maturation. He also argues that empirical studies have failed to confirm the findings of psychoanalytic schools; there are no correlations between parental modes of handling infantile drives and later behavior and attitudes. He holds, instead, that moral development is primarily the result of the interaction between the individual and their social environment, where role taking is of central importance. The aim of this paper is to show how Aesop’s fables are used to enhance critical thinking strategies and to promote moral development.

Keywords: Fables, moral development, critical thinking strategies, education

Özet: Fabl çocuklar için hem hayvanlar hem de insan dünyasına açılan mükemmel bir pencere görevinde-dir. Bunun dışında, fablların, öykü anlatımıyla okunması, tartışılması, imgelenmesi ve kişileştirilmesi çok zevklidir. Fabl nedir ne değildir konusunda yazan sayısız eleştirmen ve düşünür vardır. Bunlardan biri olan John Locke sosyal konularda sorunun olduğu zamanlarda özellikle eğitimde dil öğretiminde fabl kul-lanımını tavsiye eder. Aynı şekilde La Fontaine de fablın eğitimsel yanını öne çıkartır. Gerçekte fabl, ah-laki ders verme amacıyla yazılmış olan ve alegorik özellik taşıyan öğütlerdir. Ahlaki gelişim kuramlarından birini savunan Lawrence Kohlberg sanatın ahlaki gelişmeye yardımcı olabileceğini belirtir. Ahlaki geli-şimde evrensel eğilimler olduğunu gösteren deneysel deliller mevcut olduğunu ve ahlaki gelişimin öğretme veya büyümenin sonucu olduğunu savunan fikirlere şiddetle karşı çıkan L. Kohlberg (1971), deneysel ça-lışmaların psikoanalitik ekollerin bulgularını çürüttüğünü de savunmaktadır: ebeveynlerin çocuklarının dürtüleriyle başa çıkma yollarıyla kişilerin sonraki davranış ve tutumları arasında bir bağlantı yoktur. Daha çok bireyin sosyal çevresiyle olan iletişiminin sonucu olduğunu ve bireyin üstlendiği rollerin bu ahlaki gelişimde rol oynadığını belirtir. L. Kohlberg’in sanatın kişilere ahlak eğitimi verebileceği tezinden hare-ketle, bu çalışma, Aesop masallarının eleştirel düşünmeyi ve ahlaki gelişimi ne kadar etkileyebileceği üzerinedir.

Anahtar Sözcükler: Fabl, ahlaki gelişim, eleştirel düşünme şekilleri, eğitim